درباره سیاه چاله ها
درباره سیاه چاله ها
درباره سیاه چاله ها : یکی از شگفتی های فضا وجود حفره های سیاه در آن است. مکان هایی که در اثر جاذبه، حتی نور از آن قابل گریز نیست و هرچه در آن وارد شود دیگر خارج نخواهد شد.
یکی از شگفتی های فضا وجود حفره های سیاه در آن است. مکان هایی که در اثر جاذبه، حتی نور از آن قابل گریز نیست و هرچه در آن وارد شود دیگر خارج نخواهد شد.به این حفره ها در دانش نجوم، «سیاهچال های فضایی» گفته می شود.به زبان ساده تر اجرام فضایی دارای شعاع بسیار کم (در حدود یک دهم شعاع زمین) و جرم بسیار زیاد می‌‌باشند (بیش از ۱.۴ برابر جرم خورشید) که دارای گرانش بسیار زیادی هستند.
نظریه ای از انیشتین پیش بینی میکند که یک جرم به اندازه کافی فشرده می‌تواند سبب تغییر شکل و خمیدگی فضا-زمان و تشکیل سیاهچاله شود.
با حل استاتیک غیر چرخشی با تقارن کروی برای معادلات میدان انیشتین این نکته مشخص می‌شود که سیاهچاله‌ها که از یک سمت به صورت چاه عمل می‌کنند، در سطح دیگری بصورت چشمه عمل میکند. یعنی می‌تواند دو سطح مختلف فضا زمان را از جهانهای گوناگون یا دو نقطه بسیار دور از جهان خودمان را به هم متصل کند.
نحوه ی شکل گیری سیاه چاله ها
درباره سیاه چاله ها
انواع سیاهچاله ها :
شوارتس شیلد: ساده ترین نوع سیاهچاله‌هاست، بار و چرخش ندارد، تنها یک افق رویداد و یک فوتون کره دارد، از آن نمی توان انرژی استخراج کرد. شامل تکینگی ، نقطه‌ای است که در آن ماده تا چگالی نامحدود در هم فرو رفته است.
رایزنر- نورد شتروم: هم بار دارد وهم چرخش ، می تواند دو افق رویداد داشته باشد ، اما تنها یک فوتون کره دارد. شامل یک تکینگی نقطه ای است که وجود آن در طبیعت نامحتمل است، زیرا بارهای آن همدیگر را خنثی می کنند.
کر: چرخش دارد، اما بار ندارد. بیضی و از بیرونی حد استاتیک است. منطقه تیره میان افق رویداد و حد استاتیک ارگوسفر است، که می توان از آن انرژی استخراج کرد. می تواند دو افق رویداد و دو حد استاتیک داشته باشد. دو فوتون کره دارد. شامل یک تکینگی حلقه‌ای است.
کر- نیومان: هم بار دارد و هم چرخش ، همان سیاهچاله کر است، جز اینکه بار دارد، ساختارش شبیه ساختار سیاهچاله کر است. می‌توان از آن انرژی استخراج کرد. یک تکنیگی حلقه‌ای دارد.
ایا بیگانگان درون چاله های فضایی هستند ؟!
یک دانشمند روسی فرضیه جدیدی را ارائه کرده است که برپایه آن بیگانگان فضایی می توانند بر روی سیاراتی که درون سیاه چاله های عظیم قرار دارند زندگی کنند
پروفسور “یاچسلاف دوکوچائف” از موسسه تحقیقات هسته ای آکادمی علوم روسیه در مسکو معتقد است که در مرکز بعضی از سیاه چاله ها منطقه ای است که در آن فضا و زمان می تواند وجود داشته باشد.این سیاه چاله ها ساختار داخلی پیچیده ای دارند که از فوتونها، ذرات و سیاراتی تشکیل شده است. این منطقه در اطراف یک “تکینگی” (singularity) می چرخد. تکینگی منطقه ای در یک سیاه چاله است که در آن زمان و فضا نامحدود می شود.سیاه چاله ها نیز خط افق دارند. یکی از این افقها “افق کوشی” نام دارد. به گفته این دانشمند، افقهای کوشی داخلی یک سیاه چاله یا فضایی که در آن بُعدهای زمان، فضا و مکان دوباره به عقب باز می گردند، می توانند میزبان ذرات و سیارات باشند. افق “کوشی” برگرفته از نام “آگوستین لویی کوشی” ریاضیدان فرانسوی (۱۸۵۷- ۱۷۸۹) است. وی در زمینه انتشار امواج، حساب و الاستیسیته، مطالعات مهمی انجام داده است.این سیارات می توانند بدون نیاز به خارج شدن از سیاه چاله، از پروتونها و فوتونهای نور و گرما و از انرژی تکینگی مرکزی، انرژی بگیرند. این شرایط برای حیات مناسبند بنابراین بیگانگان فضایی می توانند در این منطقه درون سیاه چاله ها به صورت خودکفا زندگی کنند.
“یاچسلاف دوکوچائف” در این خصوص گفت: “این منطقه درونی سیاه چاله که توسط دو افقی که از جهان خارجی می آیند پوشانده می شود براستی مکان مناسبی است به طوریکه تمدنهای پیشرفته می توانند با ایمنی کامل داخل یک سیاه چاله عظیم مرکز کهکشانها زندگی کنند بدون اینکه از بیرون دیده شوند.”در ابتدای سال جاری گروهی از دانشمندان کشف کردند که سیاه چاله عظیم مرکز کهکشان “مسیه ۸۷” تقریبا دو برابر بزرگتر از آن چیزی است که تاکنون تصور می شد. این کهکشان حدود ۵۰ میلیون سال نوری از ما فاصله دارد.
این ستاره شناسان در این خصوص توضیح دادند که امکان دارد این سیاه چاله از پیوند صدها سیاه چاله کوچکی که در گذشته در هم یکی شده اند به وجود آمده باشد. این سیاه چاله هزار برابر بزرگتر از سیاه چاله عظیم مرکزی کهکشان راه شیری است.
درباره سیاه چاله ها
همه در هم