چگونه روابط جنسی و زناشویی خود را مدیریت کنیم
چگونه روابط جنسی و زناشویی خود را مدیریت کنیم :
رابطه جنسی یکی از ابعاد ارتباطی بین زن و مرد می باشد( بعد اقتصادی،بعد عاطفی ، بعد فکری، بعدجنسی) و رابطه جنسی مساله عجیب و غریب و چندش آوری نیست که خانواده ها نسبت به آن بی توجه باشند. متاسفانه بسیاری از خانواده ها در آموزش مسئله رابطه جنسی به فرزندان خود کوتاهی می کنند.
بسیاری از زوجهای جوان به دلیل عدم آشنایی و در پاره ای از موارد نبود آگاهی کافی درباره نحوه برخورد با روابط عاطفی و زناشویی بین همسران ، با مشکلاتی مواجه هستند، که متاسفانه این مشکلات در برخی از موارد تبدیل به بحران های خانوادگی می گرد که آثار آن در معضلاتی همچون افزایش آمار طلاق در جامعه ، تنوع طلبی جنسی و…. قابل مشاهده می باشد.با هدف پیش گیری از ایجاد این گونه مشکلات و با احترام به حریم خانواده ، جهت افزایش دانایی زوجهای جوان و کمک به بهبود واستحکام روابط همسران اقدام به تهیه و ارائه مطلب زیر نموده ایم.
فاکتور اول در روابط جنسی کیفیت است
کیفیت رابطه جنسی در باب عامل سوم بررسی مشکلات رابطه جنسی زوجین مورد توجه قرار می گیرد. مشکلات جنسی شایع مردان در هنگام برقراری رابطه جنسی عبارتند از ناتوانی جنسی ، زود انزالی، اعتیاد جنسی و .. در زنان بی میلی جنسی ، درد هنگام برقراری رابطه جنسی و …اصلی ترین موانع در نیل به خشنودی جنسی ذکر شده اند.
در مدیریت جنسی خانواده مراجعه به پزشک و سکس تراپیست به منظور پیشگیری و یا درمان این دسته از گرفتا ریهای جنسی شدیداً مورد پیگیری قرار میگیرد. چرا که در زندگی زناشویی ، سابقه طولانی نرسیدن زن به خشنودی جنسی ، یا رنج و اضطراب فرو خورده مرد به دلیل انزال زود رس و یا عدم توانایی در ایجاد یا نگهداری نعوظ مواردی قابل اغماض و چشم پوشی نبوده و دیر یا زود کل سیستم شبکه زناشویی آنان را مورد آسیب و تخریب قرار خواهند داد.
ذکر این نکته ضروریست که حیطه مدیریت جنسی خانواده تنها اختصاص به زوجین جوان نداشته بلکه شامل افراد سالخورده نیز میگردد. چرا که سن عامل محدودکننده برقراری رابطه جنسی محسوب نمی گردد .جایی که ما معتقدیم میل جنسی انسانها به مانند سایر نیازهای فیزیولوژیک چون غدا خوردن از ابتدا تا انتها ی زندگی با او همراست لذا انتظار میرود مادامی که اشتها و توان غذا خوردن در بدن فرد مهیا است میل و توان جنسی هم در بدن موجود بماند.
اگر چه بنا بر محدودیت های بدنی ، بیماریهای جسمانی ، داروهای مصرفی ، فقدان شریک جنسی ، مشکلات روحی عصبی که به موازات افزایش سن در بدن عارض می گردد در کم و کیف رابطه جنسی شاید تغییراتی حاصل گردد لیکن با انجام تدابیر از پیش تعیین شده و بایاری متخصصین علوم پزشکی – روانشناسی و سکس درمانی میتوان بیشترین امکان بهره وری جنسی را برای هر شرایط سنی مهیا ساخت.
لذا اگر تاکنون متصور می بوده ایم که برقراری رابطه جنسی به شیطنت های دوران جوانی محدود میگردد باید بدانیم امروزه تحقیقات علم سکسولوژی مبین آنند که کیفیت رابطه جنسی با اقزایش سن نه تنها بد و معیوب نشده بلکه پخته نیزمیگردد مشروط بر انکه مراقبت ها ی بدنی – روانی – جنسی در فهرست مدیریت جنسی زندگی هر فردی قرار داده شده فرد خود را مکلف به رعایت آن گرداند. امید که این مختصر توانسته باشد آموزنده اصول مدیریت جنسی خانواده شما باشد.
فاکتور دوم ، مکان انجام برقراری رابطه جنسی است
به قول مشاورین املاک که معتقدند : لوکیشن ، لوکیشن ، لوکیشن ، در مقوله رفتار جنسی نیز مکان و موقعیت انجام رفتار جنسی نقش بس مهم ایفا می نماید. به قول عمر شریف که معتقد است مقدس ترین مکان دنیا بستر است ، لذا نظیف ، معطر و مرتب بودن این مکان چون سایر اماکن مقدس تاثیر گذار بر مطلوبیت فرایند جنسی است . لیکن هر از گاهی تغییر موقعیت ارتباط جنسی از بستر به سایر نقاط منزل ، هتل یا … گزینه هایی می باشند که زوجین مختار به انتخابند.
از جمله عوامل محیطی در محل انجام رابطه جنسی فاکتور نور است. میزان مطلوب نور در هنگام برقراری رابطه جنسی در زن و مرد یکسان ارزیابی نمیگردد بدان معنا که زن معمولاً نور کم را برای انجام رابطه جنسی مطلوب دانسته در حالیکه مرد مایل به روشنی هر چه بیشتر محیط جنسی است.
از انجایی که مقوله ” بادی ایمیج ” و یا “تصور بدنی” حجم زیادی از مشغولیت ذهن زنانه را به خود اختصاص داده است ، برای زن ، نور زیاد ، کم و کیف ، زیبا و نازیبا بودن و چاق و ناهنگون بودن قسمت های مختلف بدن را بیش از نور کم هویدا می سازد و این در حالیست که مرد از تحریک بصری به عنوان مهمترین عامل بر انگیختگی جنسی مدد می جوید لذا وضوح دیداری که در نور زیاد برای مرد مهیا میگردد بیش از نور کم به افزایش برانگیختگی او یاری رسان است.
فاکتور سوم در روابط جنسی زمان است
در میان لیست طولانی از فعالیتهایی که به شکل روتین و روزانه زوجین مجبور به انجام آن می باشد که سهل انگاری و اغماض در انجام هر یک نتایج نامطلوبی را نیز برای آنان بدنبال خواهد داشت ، منظور کردن و اختصاص دادن زمانی برای زندگی جنسی ، رسالتی مدیریتی محسوب میگردد. حال اینکه چند درصد از ساعات زناشویی یک خانواده به بررسی کم و کیف رابطه جنسی اختصاص یافته است یا به کلی از فهرست برنامه های روزانه زندگی خارج گشته، نکته ایست قابل تامل.
از سویی، اینکه در یک شبکه زندگی زناشویی زمان انجام رفتار چه موقعی از شبانه روز انجام می پذیرد، قابل بررسی است. تصور عامه بر این است که شب بهترین زمان برای برقراری رابطه جنسی است در حالیکه بنا بر تحقیقات علمی شب ، بدترین زمان برای این مهم ارزیابی گشته است . علاوه بر خستگی بدنی و فکری که به دلیل کار روزانه بر جسم و روان فرد مستولی است ، افت هورمونهای جنسی در هنگام شب ، هم مزید بر علت گشته و مجموعاً زمینه مساعدی برای برقراری رابطه جنسی مطلوب مهیا نمی سازند.
بنابر این توصیه میگردد رابطه جنسی از شب به صبح منتقل گردد تا با بهره وری از شرایط منا سب بدنی – روانی – هورمونی خشنودی جنسی مهیاتر گردد.
منبع : روان
