دعا و اعمال روز نوزدهم ماه مبارک رمضان
دعا و اعمال روز هجدهم ماه مبارک رمضان :
دعای روز نوزدهم ماه مبارک رمضان :
«اللهمّ وفّرْ فیهِ حَظّی من بَرَکاتِهِ وسَهّلْ سَبیلی الى خَیْراتِهِ ولا تَحْرِمْنی قَبولَ حَسَناتِهِ یا هادیاً الى الحَقّ المُبین.»
خدایا زیاد بگردان در آن بهره مرا از برکاتش وآسان کن راه مرا به سوى خیرهایش و محروم نکن ما را از پذیرفتن نیکی‌هایش اى راهنماى به سوى حـق آشکار .
شرح دعای روز نوزدهم ماه مبارک رمضان :
(۱) اللهم وفر فیه حظی من برکاته “خدایا بهره مرا در این روز از برکاتش وافر گردان”
“نمونه ای از حظ و بهره ای که از برکات این روز می تواند باشد”
(۱) توبه نمودن و پذیرفته شدن آن
یکی از برکاتی که در این روز می توان از آن بهره مند شد، توبه به درگاه خداوند است آن هم توبه نصوح که دیگر بازگشت به گناه وجود نداشته باشد. چنانچه خداوند عزوجل در قرآن می فرماید: “یا ایها الذین امنوا توبوا الی الله توبه نصوحا عسی ربکم ان یکفرعنکم سیئاتکم و یدخلکم جنات تجری من تحتها الانهار”(۶) یعنی “ای کسانی که ایمان آورده اید توبه کنید، توبه ای خالص، امید است (با این کار) پروردگارتان گناهانتان را ببخشد و شما را در باغهایی از بهشت که از زیر درختانش نهرها جاری است وارد کند” چرا که خداوند توبه کنندگان را دوست دارد “ان الله یحب التوابین و یحب المتطهرین”(۷) یعنی “خداوند توبه کنندگان و پاکان را دوست دارد” و توبه آنان را در صورت اصرار نورزیدن بر گناه می آمرزد…
(۲) یتیم نوازی
امیر مومنان حضرت علی علیه السلام یکی از اسوه های بزرگ در یتیم نوازی و رسیدگی به امور آنان بود چنانچه در حدیثی فرمودند: “من افضل البر برالایتام”(۸) یعنی “از برترین نیکی ها، نیکی به یتیمان است”…
(۳) خیرات و حسنات
خداوند عزوجل در قرآن خطاب به بندگان خویش می فرماید: “فاستقبوا الخیرات”(۹) یعنی “پس در کارهای خیر (از یکدیگر) سبقت بگیرید” چرا که انسان در لحظه ای از عمر خود ممکن است تصمیم کار خیری را بگیرد و در لحظه ای دیگر از آن منصرف گردد و یا اینکه عمر او کفاف ندهد تا آن کار خیر را انجام دهد لذا خداوند انسانها را به سبقت گرفتن در کار خیر امر می فرماید و ما نیز این را باید در نظر داشته باشیم که ممکن است که ماه رمضان سال آتی از عمر ما نباشد که بتوانیم کار خیری را انجام دهیم، پس امروز که از عمر ماست و هم اکنون در این ماه قرار داریم بهتر است که از این فرصتها استفاده نماییم..
(۴) قرائت قرآن
قرائت قرآن یکی از مهمترین اعمال در این روزهای با ارزش و مخصوصا لیالی قدر می باشد چرا که خداوند متعال در قرآن می فرماید: “شهر رمضان الذی انزل فیه القرآن”(۱۰) یعنی “ماه رمضانی که قرآن در آن ماه نازل گردید” و این آیه نشان دهنده این است که این ماه، ماه برپایی قرآن چه از نظر تلاوت و چه از نظر عمل می باشد چنانچه پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمودند: “علیک بقرائه القرآن فان قرائته کفاره للذنوب و ستر فی النار و امان من العذاب”(۱۱) یعنی “بر تو باد قرائت قرآن زیرا که خواندن قرآن کفاره گناهان و پوششی از آتش (دوزخ) و ایمنی از عذاب است” که ما نیز در این روز از خداوند می خواهیم که ما را یاری نماید تا بتوانیم همه این اعمال را به شایستگی انجام دهیم…
(۲) و سهل سبیلی الی خیراته “و در این روز راهم را به سوی خیراتش سهل و آسان نما”
“منظور از سهل سبیلی الی خیراته چیست؟”
منظور از “سهل سبیلی الی خیراته” “و در این روز راهم را به سوی خیرات این روز سهل و آسان نما” این است که خداوند انسان را یاری دهد تا بتواند به هر کار خیری که مواجه شد جامه عمل بپوشاند چرا که اگر خداوند او را یاری ننماید هرگز نمی تواند به کار خیری دست بزند زیرا شیطان در کمین انسان نشسته است تا او را از کارهای خیر و خداپسندانه باز دارد چنانچه امام صادق علیه السلام فرمودند: “من هم بشی من الخیر فلیعجله فان کل شی فیه تاخیر للشیطان فیه نظره”(۱۲) یعنی “هر کس قصد انجام کار خیری را دارد پس باید در آن بشتابد زیرا هر کار خیری که پس افتد به راستی شیطان را در آن نظری است”
“ارزش کار خیر از زبان امام صادق علیه السلام”
امام صادق علیه السلام فرمودند: ”اذا همت بشی من الخیر فلاتوخره فان الله عزوجل ربها اطلع علی العبد و هو علی شی من الطاعه فیقول و عزتی و جلالی لا اعذبک بعدها ابدا”یعنی “چون قصد انجام خیری نمودی پس آن را به تاخیر مینداز زیرا همانا که خداوند بلندمرتبه چه بسیار باشد که از بنده ای در حال انجام خیری مطلع می شود و [به خاطر انجام همان کار خیر] می گوید به بزرگی شکوهم سوگند که تو را پس از انجام این کار خیر هرگز عذاب ننمایم” که ما نیز در این روز از خداوند می خواهیم که انجام کارهای خیر را در این روز برای ما سهل و آسان نماید تا بتوانیم به رضایت او نزدیک شویم…
(۳) ولا تحرمنی قبول حسناته یا هادیا الی الحق المبین “خدایا مرا در این روز از حسنات مقبول آن محروم مساز ای راهنمای به سوی دین حق و (حقیقت) آشکار”“منظور ازولاتحرمنی قبول حسناته چیست؟”
انسان به واسطه گناهانی که در طول عمر خویش انجام می دهد باعث می گردد که از یک سری کارهای نیک که انجام آنها مقبول درگاه خداوند می باشد، محروم گردد. زیرا گناه حجابی است که بنده بین خود و خدای خویش ایجاد می کند و آن حجاب اینگونه است که انسان با انجام هر گناه لکه سیاهی بر دلش می نشیند و با مرور زمان و انجام گناهان بیشتر آن لکه سیاه افزون می گردد تا اینکه انسان با آن دل سیاه خود نمی تواند با خدای خویش ارتباط برقرار کند و کسی که از خدای خویش دور گردد هرگز نمی تواند کار نیکی را انجام دهد. پس با این وجود ما به درگاه خداوند استغاثه نموده و او را به حق دین حقی که برای ما مقرر فرموده قسم می دهیم که ما را از گناهان دور ساخته و به انجام حسنات که مقبول درگاه اوست مشغول سازد. ان شاءالله که تابع باشیم.
منبع : پرتال انهار
همه درهم
