برکات و فضائل دعای جوشن کبیر
برکات و فضائل دعای جوشن کبیر :
دعای جوشَن کبیر دعایی پر فضیلت است برای شیعیان که در آن خدا به نامها و صفات گوناگون که در آیات و روایات اسلامی آمده‌است خوانده می‌شود. خواندن این دعا در شب‌های قدر توسط شیعیان انجام می‌شود و بر این باورند که این دعا را جبرئیل به پیامبر اسلام آموزش داده‌است.
دعای جوشن کبیر از ۱۰۰۱ اسم خداوند متعال نام می‌برد؛ به این دلیل که بند ۵۵ از این دعا ۱۱ اسم را شامل می‌شود.البته این مطلب که این دعا ۱۰۰۰ اسم را در بر دارد، سهوی است از مرحوم حاج شیخ عبّاس قمی رحمه الله علیه که در مطالب نوشته شدهٔ مقدم بر دعاست.
خداى تعالى در آسمان چهارم خانهاى بنا کرده که نامش بیت المعمور است؛ به آن خانه در هر روزى هفتاد هزار فرشته داخل مىشوند و از آن بیرون مىروند و دیگر به سوى آن تا روز قیامت بر نمىگردند و خداى عزّ و جلّ به صاحب این دعا ثواب این فرشتگان را مىبخشد.
وقتی انسان بخواهد کسی را به سمت خودش بخواند او را صدا می زند؛ هر انسانی که به خدا معتقد و مۆمن باشد،یا اگر هم به خدا اعتقاد محکمی نداشته باشد اما در مواقع ناراحتی و نگرانی و التهاب بالاخره یک”یا خدایی” می گوید و در حالتهای گوناگون خدا را می خواند. بنابراین دعا یعنی ای خدا گفتن و از خدا چیزی خواستن؛یکی از دعاهای پرفضیلت ماه رمضان به ویژه لیالی قدر دعای جوشن کبیر است.جوشن‌کبیر، دعایی منقول از پیامبر اکرم (صلی‌اللّه‌علیه‌و آله‌وسلم) است که حاوی هزار و یک نام و صفت خدای متعال می باشد.
فضیلت دعای جوشن کبیر
در روایاتی که از معصومین به ما رسیده مکرراً این مطلب دیده می شود که خداوند دارای ۹۹ اسم است که هر کسی او را به این نامها بخواند،دعایش مستجاب و هر که آنها را شماره کند اهل بهشت است. گویا مراد از شماره کردن این نامها فقط خواندن آنها نیست بلکه درک کردن مفاهیم و تخلق یافتن به این اسماء است.
دعای جوشن کبیر در یکی از غزوات صدر اسلام از جانب جبرئیل برای پیامبر اسلام آورده شده است. این دعا صد بند دارد و هر بند حاوی ده “اسم” از اسمای خداست، به‌جز بند ۵۵ که یازده اسم باریتعالی در آن آمده است؛ بنابراین، درمجموع، این دعا حاوی هزار و یک «اسم» خدای متعال است. در باب فضیلت خواندن این دعا چنین آمده است:
۱ـ هر که این دعا را هنگام خروج از منزل بخواند،خداى تعالى عمل او را به عملهاى نیکو لاحق مىسازد.
۲ـ حضرت رسول (صلى الله علیه و آله) فرمودند که: هیچ بندهاى از امّت من نیست که این دعا را در ماه مبارک رمضان سه مرتبه یا یک مرتبه بخواند مگر آنکه به تحقیق که خداى تعالى بدن او را بر آتش حرام مىکند و بر او بهشت واجب مىشود.
۳ـ خداى تعالى در آسمان چهارم خانهاى بنا کرده که نامش بیت المعمور است؛ به آن خانه در هر روزى هفتاد هزار فرشته داخل مىشوند و از آن بیرون مىروند و دیگر به سوى آن تا روز قیامت بر نمىگردند و خداى عزّ و جلّ به صاحب این دعا ثواب این فرشتگان را مىبخشد.
۴ـ کسى که این دعا را در ظرفى پاکیزه به آب باران و زعفران بنویسد و آن را بیاشامد به قدرى که نوشیدن آن را توانا باشد، خداى تعالى او را از هر دردى و هر بیمارى شفا مىدهد.
۵ـ هر کسى که این دعا را بخواند، مثل مردن شهدا مىمیرد. خداى تعالى براى او ثواب هفتصد هزار شهید از شهیدان صحرا را مىنویسد.
۷ـ در شبى که شخص این دعا را بخواند خداى تعالى به او روى مىآورد و به سوى او نظر التفات مىکند و تمامی حاجتهاى دنیا و آخرت او را برآورده می سازد.
۸ـ در شبى که این دعا را مىخواند خداى تعالى از او شرّ شیاطین و مکر ایشان را دفع مىکند و عملهاى او را همگى قبول مىکند و مال او را پاکیزه مىکند.
۹ـ اگر کسى این دعا را در جامى به کافور و مشک بنویسد و آن را بشوید و آن را بر کفن مردهاى بپاشد خداى تعالى در قبر او صد هزار نور نازل مىسازد و ترس از منکر و نکیر را از او دفع مىکند و از عذاب قبر ایمن مىگردد و خداى تعالى به سوى او در قبر هفتاد هزار فرشته بر مىانگیزاند که با هر فرشته طبقى از نور باشد که آن نور را بر او مىپاشند و او را بر مىدارند و به سوى بهشت مىبرند و به او مىگویند: خداى تعالى ما را امر کرده که مونس تو تا روز قیامت باشیم و خداى تعالى قبر او را گشاده مىگرداند چندان که چشم کار کند و براى او درى در بهشت گشوده مى شود.
۱۰ـ خدای تعالى به خواننده این دعا، به عدد هر حرف دو حوریه بهشتی مىبخشد. پس هر گاه از خواندن این دعا فارغ شود، خداى تعالى براى او خانهاى در بهشت بنا مىکند و او را ثواب حرفهاى تورات، انجیل، زبور و قرآن عظیم مىبخشد و به او مثل ثواب ابراهیم خلیل، موسى ،عیسى و رسول الله مىدهد.
۱۱ـ کسى که این دعا را بخواند، خداى تعالى بر او دو فرشته موکّل مىکند که او را از گناهان نگاه دارند و خداى تعالى را تسبیح گویند و تنزیه کنند و او را از همه بلاها محافظت نمایند و براى او درهاى بهشت را بگشایند و بر او درهاى جهنم را ببندند و تا زمانی که زنده باشد پس او در حفظ و امان خدا خواهد بود و همچنین در نزد وفات.
( مهج الدعوات ابن طاووس ـ ترجمه طبسى، ص ۳۶۳-۳۶۵)
مضامین بلند دعای جوشن کبیر
در تلاوت قرآن خدا با ما سخن می گوید و در دعا ، ما با خدا سخن می گوییم ، دوشکل دعا وجود دارد یکی خواسته ها و نیازهای عادی مردم است و دیگری سلسله دعاهایی داریم که از ائمه معصومین رسیده و ذخیره ای است برای ما. این دعاها در مرحله اول نقش معرفت افزایی دارد و معرفت ما را به خدا زیاد می کند، دعای جوشن کبیر دارای صد بند صفات و ویژگیهای خداست که موجب نزدیک شدن دل به خدا می گردد؛ این دعا خیلی خالص و ناب است؛ زیرا صحبت هیچ چیز جز محبوب در آن نیست.کسانی که معرفت کافی را کسب کرده باشند می توانند به ژرفای این دعا پی ببرند.
خدا باید حلاوت ذکرش را به دل بچشاند تا انسان حال اولیاء خدا را در اسماء خداوند بفهمد و درک کندکه هر کدام از این اسماء با دل انسان چه می کند. اگر دل پاک شده و نوری از توحید بر دل تابیده باشد، وقتی این دعا را می خواند مثل شخصی است که به بوستان بزرگی رسیده که هر بخشی از این بوستان پر است از گلهای رنگارنگ که یک اسم در این اسماء تجلی دارد. توجه دقیق و عمیق به اسماء حضرت باری تعالی، به طرز عمیقی نور معرفت را در ظاهر و باطن ذاکر پراکنده می سازد. همچنین ذکر اسماء حضرت رب العالمین با آنکه در زمانهائی خاص بیشتر توصیه شده اما مقید به ایام مشخص نیست بنا بر این در همه حال با حضور قلب و فارغ از اندیشه های دنیوی می توان بر این اذکار مداومت کرد.
