استرس کودکان را در آستانه بازگشایی مدارس کنترل کنید :
استرس حسی گنگ و عذابآور است که به دلایل گوناگون و اشکال مختلف در انسان ظهور میکند. شاید شما فکر کنید که این مشکل روحی ـ روانی فقط در سنین خاصی مثل بزرگسالی یا میانسالی بروز میکند، اما به واقع اینگونه نیست. تحقیقات جدیدنشان میدهد که فرآیند ناآرامی روحی یا همان استرس حتی در کودکان هم به وجود میآید و چه بسا آنها مقابل این عارضه از آسیبپذیری بیشتری هم برخوردار باشند.
هنگامی که سخن از کودک و دوران کودکی به میان میآید، ناخودآگاه تصویری از یک دنیای شاد با هزاران رنگ و موسیقی به ذهن متبادر میشود. دنیایی که در آن غم و اندوه پشت در ماندهاند و اجازه ورود ندارند.
جهان کوچکی که با لالایی مادرانه عجین شده است و توپ یا عروسکی کوچک نهایت دنیای آرزوها را تشکیل میدهد. اکنون گویا کودکان هم اندکاندک در حال خداحافظی معصومانه و غریب با دنیای آرام خود هستند. با آغاز عصر مدرنیته، این انسانهای کوچک سهم بیشتری از مشکلات را بر دوش میکشند و زاویهای کوچک از تشویش و نگرانی را با وجود کوچکشان درک میکنند.
مطالعات انجام شده ثابت کرده است که کودکان در سنین مختلف، استرس را تجربه و به آن خو میکنند. به باور کارشناسان فشارهای استرسزا از منابع خارجی چون خانواده، دوستان و مدرسه به کودک سرایت میکند، اما آنها در بیشتر اوقات موفق میشوند که براین حس چیره شوند و پس از یک دوره زمانی کوتاه باز هم به دنیای شاد خود بازگردند. استرس میتواند همه انسانها و حتی کودکان را هم تحتالشعاع قرار دهد. به عنوان مثال همزمان با فرا رسیدن سن رفتن به مدرسه، جدایی از والدین حس بدی در کودک ایجاد میکند که این حس در صورت کنترل نشدن میتواند عوارض جدی و بعضاً جبرانناپذیری را برای او به دنبال داشته باشد.
یک روانپزشک با اشاره به استرس بالای کودکان در آستانه بازگشایی مدارس، گفت: والدین باید با کاهش استرس، تیکهای عصبی کودکان را کاهش دهند.
دکتر فربد فدایی گفت: تیک عصبی حرکتی شامل حرکات غیرارادی عضلات صورت اطراف دهان، گردن و شانهها که معمولا کوتاه مدت است و پس از مدتی رفع میشود.
وی ادامه داد: علاوه بر تیکهای غیرارادی عضلات در گروهی از کودکان تیکهای صوتی شنیده میشود که با سرفه کردن، بالا کشیدن بینی یا سوت زدن همراه است.
این روانپزشک بروز تیکهای عصبی حرکتی و صوتی را عموما موقتی دانست و اظهار کرد: برخلاف نگرانی والدین بسیاری از تیکهای عصبی نیاز به درمان ندارند و پس از گذشت مدت زمانی برطرف میشوند و آموزش کودک و خانواده برای رفع این مشکل کفایت میکند.
وی به نقش آشفتگی و اضطراب در تشدید تیک عصبی اشاره کرد و افزود: کاهش استرس محیط در سطح خانواده به میزان زیادی در تیکهای عصبی، حرکتی، صوتی و کاهش آن تاثیر خواهد داشت.
فدایی ادامه داد: در صورتی که تیکهای عصبی شدید و طولانی مدت باشند و موجب ناراحتی کودک بین دیگران شود، میتوان درمانهای دارویی برای او تجویز کرد که اغلب طولانی مدت است و چند سال طول میکشد. این روانپزشک به غیرارادی بودن تیکها اشاره کرد و افزود: شدت و محدود کردن آن توسط فرد کنترل نمیشود و تنها درمان برای کنترل آن درمان دارویی است.
فدایی تنها برخی از تیکها را نیازمند درمان دارویی دانست و گفت: اگر تیکهای عصبی فرد هر روز تکرار شود و به شکلی جلب نظر کند این افراد باید برای درمان به پزشک مراجعه کنند ولی اگر خفیف باشد نیازی به درمان پزشکی وجود ندارد.
این روانپزشک با اشاره به آغاز بازگشایی مدارس و استرس ناشی از آن برای کودکان، گفت: خانواده باید با ارائه اطلاعات نسبی در رابطه با محیط جدید و روابط حاکم بر مدارس از استرس و تشویش کودکان برای شروع مدارس و قرار گرفتن در محیط جدید کم کنند.
منبع : ایسنا